DZC '68NieuwsArchiefOverigeHet gaat maar door! Column Cock Oudijk

Het gaat maar door! Column Cock Oudijk

Tot voor kort waren winterstop en zomerstop bekende termen bij DZC’68. Als je de huidige voetbaljaargangen beschouwt heeft de winterstop plaats gemaakt voor extra speelronden in de competities met 14 ploegen, maar ook het traditionele snerttoernooi en de kaderdag bij DZC’68 zijn bekende ijkpunten.

De zomerstop heeft plaats gemaakt voor de GeelBlauwedag, de jeugd promotiedag De Graafschap – DZC’68 en het inmiddels ingeburgerde zomeravondvoetbal voor jong en oud. En als je dan eind juli op vakantie gaat, beginnen de selectieteams alweer met de voorbereiding van het nieuwe seizoen.

Een nieuw seizoen met nieuwe medespelers, een nieuwe trainer en leider, nieuwe tegenstanders. Maar ook een nieuw rijschema voor de uitwedstrijden, een nieuw wasschema en nieuwe afspraken. Een nieuwe kans op het kampioenschap of een mooi avontuur in de bekercompetitie. Nieuw enthousiasme, een nieuwe drive, kans op een basisplaats en de plek waar je altijd al had willen spelen. Belangrijk zijn voor je team, voor je club.

Het plezier en het naar je zin hebben bij je team en je club en je sport zal toch de doorslag geven of je een fijn seizoen hebt gehad en verwachtingsvol naar een nieuw voetbaljaar uitkijkt.

Deze zomer komen zo’n 50 nieuwe leden van andere clubs naar DZC’68 terwijl ongeveer 40 leden van DZC’68 voor een andere club hebben gekozen. Soms noodgedwongen, door verhuizing, studie, werk, wordt deze keuze gemaakt, maar ook vrijwillig, omdat vrienden elders trainen of omdat je het niet eens bent met de keuzes van je club.

Naast het voetballen heeft DZC’68 nog andere hoge prioriteiten op het verlanglijstje staan. Natuurlijk de nieuwe accommodatie en de noodzaak van een tweede kunstgrasveld, zodat we de eerder geschetste toekomst van de club met vertrouwen tegemoet kunnen zien. Ook daar blijven we hard aan werken in de zomerperiode en daarna.

Deze column bewijst maar weer: bij DZC’68 gaat het altijd maar door!


Met hartelijke groet,
Cock Oudijk