En alles wat bij een D-pupillen-wedstrijd komt kijken:
Elf spelers, 30 minuten, tempo, breed maken, buitenspel, grensrechters, een enorm groot doel, veel lopen, back, centraal duo, mid-mid , nummer acht, koppeltjes, de ruit, kantelen, de lange pass, doeltrappen vanaf de zestien…
Vier keepers en een dertigtal voetballers .
Daar begon het mee. Geen uitleg. Alleen teams indelen en gewoon, lekker voetballen.
De meeste spelers kwamen er al gauw achter dat je niet meer achter elke bal aan kunt rennen. En dat je het niet meer redt om vijf keer over van de ene kant naar de andere kant van het veld te rennen. Dat je nu moet gaan samenwerken om tot een goed resultaat te komen.
Maar het valt ook op dat veel spelers zich automatisch kunnen aanpassen.
En wat hebben ze het leuk gehad en wat waren de spelers enthousiast.
Een leerzame ervaring die in ieder geval nog een vervolg gaat krijgen met een avond “van E naar D” en als er nog ergens een vrije zaterdag is ook nog zo’n zelfde zaterdagochtend