Sanne Wolterinck vertelt over DZC’68 VR1 – DZSV VR1

Mijn verwachting vooraf was dat we moesten gaan knokken met het team tot het eind. Zij stonden op de eerste plek en wij op de tweede, dus wij moesten komen. Na een moeilijk eerste kwartier kregen we langzaam grip op de wedstrijd. Na het tegendoelpunt ging bij ons het tempo omhoog en dat resulteerde in de gelijkmaker

We hadden ook nog een paar grote kansen. Zo had Tess de keeper uitgespeeld en had ze met links de bal erin moeten schieten, maar in plaats daarvan wilde ze nog even iemand uit kappen om vervolgens met rechts te schieten resultaat: zijnet.

Ik heb zelf de eerste helft meer gecreëerd dan echte kansen gehad. Zo kwam bijvoorbeeld de bal hoog voor op randje 16, ik nam hem aan op de borst en zag dat de keeper ver uit het doel stond dus schoot ik gelijk uit de lucht. Helaas ging de bal net over. Mijn beste actie de eerste helft was dat ik op snelheid langs de lijn liep en aan het einde nog een tegenstander  uitkapte om de voorzet met links te kunnen geven.

Zelf kwam ik een paar keer goed door, alleen was ik helaas niet gelukkig in de afronding of konden mijn medespeelsters mijn voorzetten net niet afronden. 

De ruststand was 1-1 net zoals de vorige wedstrijd tegen DZSV. Het was wel een terechte stand, aangezien er aan beide zijden ook nog wel opgelegde kansen waren geweest, alleen denk ik dat wij er meer hebben gehad. 

De tweede helft gingen we gingen we op gelijke voet verder wat resulteerde in een 2-1 voorsprong. Er werd collectief gestreden om de voorsprong te verhogen en een tegendoelpunt te voorkomen. Toch slaagde DZSV VR1 erin om de 2-2 op het scorebord te brengen. Wij wilden echter erg graag de drie punten binnen slepen, achteraf gezien misschien wel net iets meer dan de tegenstander. Bij een corner van rechts werd de afgeslagen bal door mij, van net buiten de zestien, vol risico vol op de slof genomen. Echter raakte ik hem niet perfect, waardoor de bal niet erin vloog maar precies in de voeten kwam van Jodie, die zich niet bedacht en met een puntertje achteraf de winnende scoorde. Nadat Jodie en ik door het hele team werden bestapeld met teamgenoten, zagen we toch ongeschonden weer het daglicht. Met nog een kleine 20 min te gaan hebben we de wedstrijd, met veel op balbezit te spelen, winnend weten af te sluiten. 

Tweede helft heb ik nog wel een kans gehad. Ik kwam drie keer op de zelfde manier inlopen om aan Tess de bal te vragen. Twee keer kon ik er net niet bij en een keer wilde ik te mooi doen, maar ging die te zacht dus kon de keeper hem eruit houden. 

Mijn beste actie de tweede helft was de winnende assist op Jodie!

De reservespeelsters werden de tweede helft ingebracht. Anne Hazelaar werd gewisseld voor Terry Kempers. In de 80ste minuut werd ikzelf gewisseld voor Mies Eggink. Mies speelde eerst een paar minuten linksbuiten, maar werd later naar het middenveld geschoven waar ik haar altijd een stuk sterker vind. Rond de 85ste minuut werd Anne Palm nog gewisseld voor Marissa Horstink. De wissels vond ik goed invallen, ondanks dat ze zo lang stil hebben gezeten, leverde ze gelijk strijd.

Ik heb de tweede helft alles gegeven en was blij dat Dennis mij 10 min voor het einde wisselde.

De uitblinker vond ik toch wel onze keepster Serena! Ze heeft ons toch gered van nog meer tegendoelpunten en ze heeft bekend gemaakt dag ze volgend jaar bij ons blijft keepen!

De sfeer na de wedstrijd zat er goed in en deze heeft nog lang aangehouden, want we zijn dit gaan vieren, met een paar uit ons team en een paar uit vrouwen 2, in de stad. Eerst lekker gegeten bij Pizzeria Pibia en toen door stappen tot in de late uurtjes. Geslaagd avondje dus.

Opstelling DZC’68 VR1: Serena Frerix, Anne Palm (Marissa Horstink), Anne Hazelaar (Terry Kempers), Elke Wolterinck, Rienke Rijks, Jara Hoopman, Jodie Heijink, Maartje Bussink, Tess Horstik, Mira Jansen en Sanne Wolterinck (Mies Eggink).