En het verwacht een "heet" potje te gaan worden. Niet alleen omdat ze bizarre temperaturen voorspellen, maar ook omdat we gewoon nog 1 keer willen laten zien wat we allemaal hebben geleerd dit seizoen, en wel thuis op sportpark zuid.
De gehele staf van de JO13-1 beseft dat dit bijzondere seizoen er na morgen op zit. Tja, en ik heb het vorige week al gezegd. We gaan die gasten missen.
Nogmaals schrik ik wakker en het is pas 4.25 uur. Ik droomde dat ik zelf nog een knaapje was 12 of 13 jaar oud. We speelden hele dagen voetbal op het nabij gelegen voetbalveld en gaven elkaar namen van onze idolen uit die tijd. Gullit, van Basten of zelfs Michel Platini als we achter de bal gingen staan en probeerde vrije trappen in de kruising te knallen. Iedereen in de buurt wilde profvoetballer worden. Spelen op het hoogste niveau. Samen als vrienden in 1 team. Voetballen in stadions, en dan het liefst nog winnen ook!! Waarbij we dan rolden over de grond als we de overwinning vierden, en we keihard zongen in de kleedkamer dat we de beste waren. Dat waren nog eens tijden. De helft van mijn vriendjes zijn nooit verder gekomen dan het voetbalveldje in onze buurt. Gewoon niet goed genoeg, of de ouders wilde liever dat ze op een andere sport gingen. Zo was er altijd wel iets waardoor ze nooit hun droom waar konden maken. Want ook de support van het thuisfront moet er zijn als kinderen hun droom willen nastreven.
En jullie mogen allemaal dankbaar zijn, want alle ouders hebben er dit seizoen gezamenlijk voor gezorgd dat jullie een jongensdroom uit hebben zien komen.
De wekker gaat en ik besef me dat de boys uit de huidige JO13-1 de droom van mijn vriendjes allemaal echt hebben mogen beleven. Iets wat niemand jullie ooit nog af zal nemen. Snel stap ik onder de douche en hijs mezelf in mijn DZC outfit om vervolgens gewapend met het bidonnenrek en uiteraard met mijn zoon richting de club te rijden.
Onderweg krijg ik nog een telefoontje van onze Brent. "Tim, ik ben mijn blauwe sokken kwijt, heb jij misschien nog reserve sokken?"
En wat is ons team zonder "turbo Brent" en dan ook nog zonder blauwe sokken? Helemaal niets. Dus snel in de achteruit en een paar extra sokken in de tas. "De dank je wel voor het meenemen van de sokken" blijft me waarschijnlijk altijd bij. Voor jou altijd topper!
Het is zinderend warm, en de damp stijgt op van de kunstgrasvelden. Gemert is vandaag onze tegenstander. Jammer genoeg moeten we het vandaag stellen zonder " Rubinho dos Santos Derksen" die met zijn zaakwaarnemers in het mooie zonnige Málaga verblijft, om een eventuele transfer af te ronden. Later die dag zou blijken dat de transfer op het laatste moment afketst, en de voorwaarden bij DZC'68 toch beter blijken te zijn. Of mist hij wellicht nu al zijn teamgenoten? Misschien moeten we het hem eens vragen? Ik ben in ieder geval blij dat ik je komend seizoen weer kan bewonderen.
Eerder in de ochtend hebben we ook nog "krachtpatser Rik" en "vleugelflitser Romijn" af gestaan om onze clubgenoten van de JO15-2 uit de brand te helpen. Top gedaan boys, en daarna weer gewoon bij ons paraat om mee te knokken voor de overwinning.
We beginnen de wedstrijd fel en drukken Gemert terug op eigen helft. De ene na de andere kans missen doel en zoals wel vaker in de voetballerij lopen we bij eerste de beste tegenaanval tegen een haarscherpe counter van Gemert aan. De onverwachte 0-1 staat op het bord, en moeten we in de zinderende hitte nog een tandje bij schakelen, en dat doen we. We zijn de bovenliggende partij en in de 19e minuut moet Gemert een overtreding begaan om ons af te stoppen. De bal ligt net buiten het strafschopgebied, en ons "Kanon Wiebe" gaat achter de bal staan. Hij rost de bal in de linker benedenhoek. De keeper raakt hem nog aan maar kan hem niet stoppen. 1-1.
We gaan op zoek naar de volgende goal. Kenji weet uit een scrimmage de bal nog met een omhaal voor de goal te brengen waarbij Bink op een haar na de bal net niet kan raken om hem binnen te schieten. Ook krijgen we 7 hoekschoppen die allemaal kansrijk zijn maar net niet binnen vliegen. Kopballen van Nick, Kenji, Bink en Naut missen op een haar na doel.
Dan krijgt de wedstrijd in de 27e minuut een onverwachte wending. Tijdens een kopduel in de middencirkel valt de centrale middenvelder van Gemert vervelend op zijn rug en kermt het uit van de pijn. De scheidsrechter laat echter doorspelen, terwijl iedereen aan het roepen is dat hij de wedstrijd stil moet leggen. Wij hebben dit seizoen vooral tegen de betaald voetbalclubs geleerd om slimmer te worden, en niet overal in te trappen, niet altijd "te lief" te willen zijn om vervolgens zelf de dupe te worden. Wij voetballen dus door en wachten op dat fluitje van de scheids. Wiebe, Jesse en Kenji combineren zich vrij en de bal word keurig voorgegeven en binnen getikt. 1-2. Echter zwaait de grensrechter van Gemert onterecht met zijn vlag voor buitenspel, en de scheids keurt de goal af. Dit tot grote woede van onze mannen. Tijdens de rust kwam de grensrechter direct uitleggen dat het geen buitenspel was maar dat hij wilde dat de scheidsrechter het spel stil zou leggen. De woede van onze mannen verdwijnt snel als we zien dat de speler van Gemert nog steeds kermend van de pijn van het veld gedragen wordt. We helpen de mannen van Gemert om hem naar de EHBO te brengen en laten onze altijd aanwezige echte teamarts Koen ook nog eens kritisch naar de speler van Gemert te kijken. Er wordt besloten hem toch even naar de eerste hulp te laten gaan voor verder onderzoek. Later bleek het mee te vallen, maar de rug bleek erg pijnlijk te zijn na zijn val.
Wij wensen hem natuurlijk een snel herstel, en hopen dat hij snel weer op het veld zal staan.
Tijdens de rust laten we onze jongens flink drinken, en de nodige "SLIMPIE" moet er weer aan te pas komen om de vocht tekorten bij onze boys weer aangevuld te krijgen.
We hebben het tempo in de eerste helft behoorlijk hoog gehouden en zagen dat de tegenstander het hier moeilijk mee had. Steeds harder hijgend zagen we de mannen van Gemert voorbij komen. We besluiten iets minder "hoog te gaan staan" om zo Gemert de ruimte te geven om op te gaan bouwen. Ze speelden namelijk steeds de lange bal op hun snelle aanvallers waardoor we soms gevaarlijk in de problemen kwamen. Gelukkig staan Naut, Gijs, Brent en Sil weer puik te verdedigen waardoor we geen verdere schade opgelopen hebben. De tweede helft willen we het snel afmaken.
We beginnen dan ook vol gas aan de tweede helft. Jesse, Wiebe, en Sam heersen op het middenveld en zorgen voor de nodige mooie pasjes op onze aanvallers. Nick, Kenji, Bink, Romijn en Rik zorgen voor veel onrust bij de Gemert defensie. In een paar minuten bekroont Nick een superseizoen met nog 2 doelpunten en zet ons op een comfortabele 3-1 voorsprong. Maar we zijn nog niet klaar. Uit een prachtig genomen corner van Jesse kopt Wiebe magistraal raak. Hij torent hoog boven iedereen uit en knikt hard binnen. 4-1
We laten zien dat we allemaal stuk voor stuk beter zijn geworden dit seizoen, en leggen een paar aanvallen op de mat om van te smullen. Sam speelt zicht in de 50e minuut nog eens prachtig vrij en zoekt naar de vrije man, maar die is er niet. Sam beschikt zoals al eerder verteld over een prachtige traptechniek en besluit zelf maar eens uit te halen. De bal zeilt richting de linker kruising en knalt via het aluminium keihard binnen. Een prachtgoal waarvoor we allemaal gaan staan en keihard klappen.5-1. Man wat ben ik blij dat je dit seizoen in het geel/blauw speelt.
En terwijl in de dug-out de zweetdruppels van mijn gezicht rollen, krijg ik weer een flashback naar mijn eigen droom afgelopen nacht. Ik droomde de bijna perfecte aanval, over meerdere schijven gaat de bal in een hoog tempo van speler naar speler. Al mijn vriendjes raken de bal aan................Jamie gooit de bal naar Sil, en rustig spelen we de bal achterin rond naar Naut, Brent en Gijs. Die speelt goed Wiebe in op het middenveld en kaatst met Sam, die goed de vrijlopende Nick heeft gezien. En terwijl Jesse diep gaat in het 16 metergebied ontvangt hij de bal en in plaats van zelf te schieten kapt hij de bal en legt hem neer voor Romijn die binnen kan tikken. 6-1. Bink en Kenji zijn uit voorzorg met lichte blessures gewisseld en springen juichend van de bank! Ik schrik weer op en zie onze spelers elkaar omhelzen. De bezwete koppies stralen van geluk. Maar wat vreemd, ik besef me dat het niet zomaar dromen zijn, maar dat ik zelf deel uitmaak van een jongensdroom. In de laatste minuten krijgt Gemert nog een opgelegde kans die ze keurig binnen schieten, maar de pret is er bij ons niet minder om.
Slurpend aan de flessen water roepen we de boys bij ons. We vertellen ze dat we van ze genoten hebben, en noemen ze een voor een bij naam. Iedereen is beter geworden, vrienden gebleken, gestreden met elkaar voor wat we waard waren, en een prachtig avontuur beleefd. Alle dingen waarvan we allemaal weleens hebben gedroomd zijn waarheid geworden. Wees trots op jullie zelf, allemaal, en wees dankbaar voor jullie ouders, want iedereen heeft jullie gesteund om dit jongensboek te voltooien en jullie dromen waar te maken. Iedereen kent vast de populaire jeugdboeken van Koen Kampioen. Hij speelde bij zijn eigen cluppie FC Top en droomde net als jullie van profvoetballer worden. Ik weet zeker dat er bij DZC ook een boekenreeks geschreven kan worden. Ik ben daar dit seizoen alvast mee begonnen.
De doelstelling was handhaving, en we eindigen op een 5e plaats met en gelijk aantal punten als NEC als beste amateurvereniging in de 2e divisie.
Wij als begeleiding zijn trots op jullie allemaal. Blijf in jezelf geloven, en in elkaar, want wij zijn DZC.
Het aankomende weekend sluiten we af op het internationale toernooi van Hattem, en maken we er een prachtig weekend van op het Zuiderzee Resort. Ach dat komt al aardig in de buurt van een WK en overnachten in Huis ter Duin. Dank voor alle prachtige momenten boys. We gaan jullie missen.