Twee lokale club-coryfeeën waren afgevaardigd om ons te ontvangen en de warming-up volgde, waarna het gehele team door de scheidsrechter naar de kleedkamer werd gedirigeerd voor een heuse passencontrole: het voorlezen van alle spelersnamen zonder check wie er nou precies antwoordde. Maar een mooie gelegenheid om de laatste wedstrijdinstructies te geven. Tegen de nummer 4 uit de competitie was het strijdplan aangepast, ook al omdat we 3 vaste krachten moesten missen.
De ‘boys van negen’ begonnen sterk aan de wedstrijd, gaven flink tegengas en wisten zowaar gevaarlijk aan te kloppen aan het Gendringense doel. Hoe jammer dat dan plotseling de eerste roodwitte doorbraak prompt in het net beland, met even later een tweede domper. En nog niet bekomen van de schrik zelfs een derde goal ‘om de oren’.
De arbiter-van-dienst zag even later in een scrummage van zeker 8 spelers plotsklaps een penalty. Dit tot verbazing van alle andere 22 op het veld. Na de nepvertoning bij de passencontrole, het laten vlaggen van de Gendringen assistent voor alle naar voren gespeelde ballen en het laten beïnvloeden door alles en iedereen een zeer zwakke beurt voor de man in paars. David ‘zat er goed bij’ maar de 4-0 was een feit. Lovan kreeg met zijn applaus geen waardering van de scheidsrechter maar wel een gele kaart en dus 10 minuten bank.
Het team van Gendringen heerste en DZC 9 sidderde, maar wist zonder verdere schade de rust te halen. Werk aan de winkel voor de coaches, want hoe leg je uit dat je ondanks deze fikse achterstand best goed bent begonnen aan de wedstrijd?
In de tweede helft was het spelbeeld meteen vanaf de aftrap anders: de geelblauwen verdedigden goed, zetten druk en lieten de tegenstanders enorm schrikken doordat Yorben kort achter elkaar 2 keer op fraaie wijze scoorde. Een heuse stunt leek in de maak want de jacht op een hattrick gaf iedereen vleugels. De roodwitte verdediging had de parkeerplaats en de naastgelegen tennisbaan nodig om onder de druk uit te spelen.
De kansen waren talrijk, maar we waren ongelukkig in de afronding. Het was Dawit die tegen zijn oude club nog een visitekaartje in het net legde en met 4-3 was de spanning weer helemaal terug.
Het gevoel overheerste dat er punten te halen waren. De wedstrijd kreeg echter even later een compleet andere wending: captain Jordy ging geblesseerd naar de grond en terwijl het spel richting Gendringen doel ging maakte Roy zich hierover zo druk dat er tijdens de blessurebehandeling tot twee keer toe geel gegeven moest worden om hem te bedaren.
Ook zonder onze aanvoerder en met 10 man werd de achtervolging op Gendringen 3 vervolgd. Nog voordat de organisatie op orde was viel de 5-3 en leekt de wedstrijd beslist. Maar waar we in de eerste helft compleet in leken te storten door een tegendoelpunt was het nu juist een reden om de schouders er nog meer onder te zetten. Een zeer spannende verloop van de resterende 15 minuten volgde en het lukte om met keihard werken de nummer 3 van de competitie op hun eigen helft vast te zetten.
Helaas is het niet voldoende als je de tweede helft met 1-3 wint. Eindstand 5-3. Er wachten enkele zware tegenstanders tegen de nummers en 2 maar na vandaag geven we niks meer cadeau!!