Gaat de JO13-1 zich herpakken of inkakken?

Na de wedstrijd van vorige week beginnen we deze week met nog een vijftal geblesseerde spelers waarvan we hopen dat we ze op tijd fit zullen krijgen voor het treffen met Union. We weten op voorhand dat we te maken zullen krijgen met een tegenstander van formaat.

 De mannen van Union hebben zich afgelopen week voorbereid door een oefenwedstrijd tegen Vitesse te spelen. Deze verliezen ze weliswaar in de laatste minuten van de wedstrijd, echter zijn we gewaarschuwd. Gezegd mag worden dat Union tevens beschikt over 2 prima en ook sportieve jonge trainers die hun ploeg al behoorlijk op de rails hebben staan. Vooral aan het begin van de 2e helft was dit duidelijk zichtbaar. Deze groep jongens en een dame gaan het nog aardig wat teams lastig maken in de 2e divisie. Dat zegt genoeg.

Halverwege de week lijkt het erop dat bij ons de meeste pijntjes langzaam aan het verdwijnen zijn. Wellicht ook omdat de boys weten dat we allemaal keihard nodig zijn om een goed resultaat neer te zetten. Ik wil tussendoor onze trainers Nick, Job, en Jürgen een groot compliment maken. Rondom iedere ploeg hoor je natuurlijk weleens iets over speelstijlen, opstellingen, verkeerde of juist goede wissels, en dat maakt voetbal ook juist een mooie discussiesport. Maar een trainer heeft vaak ook te maken met factoren die buiten een team om niet zichtbaar zijn. Fitheid, groeipijnen, blessures, vorm, en vooral ook waar komt iedereen zoveel mogelijk tot zijn recht zodat ieder kind in een team met plezier kan voetballen. Misschien is dat nog wel het allerbelangrijkste.
Met deze wetenschap heeft ons trainers gilde ook deze week weer moeten puzzelen om met allerlei factoren rekening te houden. Erg knap hoor. Mijn complimenten daarvoor.

Tijdens de wedstrijdbespreking geven we onze mannen weer mee vooral plezier met elkaar te hebben, en voor elkaar te willen vechten. Na het vervelende potje van vorige week willen we proberen ons te herpakken. Sil is nog te geblesseerd om de wedstrijd te beginnen en we bekijken of hij wellicht nog in zou kunnen vallen. Hij begint samen met Rik en Romijn op de bank. Tactiek misschien?

We beginnen furieus aan de wedstrijd en zetten direct vol druk. We willen de bal hebben om het spel te kunnen maken en dit lukt ons aardig. In de 7e minuut krijgen we een corner en onze uitgeruste en vooral zongebruinde Sam draait de bal scherp voor de goal. Bink kan er net niet goed bij en schampt de bal waardoor deze vlak voor de keeper op de grond valt. Naut let goed op en is er als de kippen bij om de bal binnen te glijden. 1-0 DZC. We vieren de goal met z'n allen en gaan op zoek naar meer. Onze verdediging staat vandaag weer prima, ondanks dat we iets hebben moeten schuiven vanwege de blessure van Sil. Maar Naut, Gijs, Brent, en Ruben spelen een puike wedstrijd. Met de hulp van Naut en Gijs leggen Brent en Ruben het gevaar van Union voor een groot deel aan banden. Een extra compliment voor onze verdedigers vandaag.

In de 15e minuut krijgt Kenji op het middenveld de bal strak aangespeeld door de eveneens van vakantie teruggekeerde Wiebe. Met een paar mooie bewegingen zet hij de tegenstander op het verkeerde been en lanceert met een steekpass Bink de diepte in. Nick sluit met zijn snelheid bij en ontvangt de bal van Bink. Nick haalt uit, maar de keeper van Union verwerkt de bal uitstekend tot een hoekschop. Jesse, die ondanks groeipijnen toch zijn tanden op elkaar bijt om vandaag zijn maatjes te helpen en weer ontzettend belangrijk is gaat de hoekschop nemen. De bal komt hard en scherp bij de 2e paal. Als twee ware "kamikaze piloten" komen Nick en Kenji invliegen waarbij Nick als eerste bij de bal is en snoeihard binnen kopt. 2-0. Een "torentje blauw geel" vormt zich in het strafschopgebied van de tegenstander. Dan zet Union weer even aan en in de 17e minuut vormt zich een ware scrimmage voor onze goal en Union verzuimt de bal binnen te schieten. Wij krijgen daarna nog twee 100% kansen op de 3-0 en 4-0 maar helaas weet Bink deze "nog niet" te verzilveren waardoor we met een 2-0 voorsprong gaan rusten. Bink is vlak voor de rust geblesseerd geraakt waardoor Nick in de spits is gaan spelen en Romijn de linkerflank bezet.

In de rust vormen we een klein kringetje rond trainer Nick voor de analyse van de eerste helft. Ik zorg voor weer een lekkere beker "mierzoete SLIMPIE" en met de aanwijzingen van onze trainers vervolgen we de wedstrijd.
Union heeft in de rust waarschijnlijk een donderspeech gehad en beginnen erg sterk aan de tweede helft. Ze combineren makkelijk en de klasse druipt er bij sommige spelers vanaf. Ondanks het sterke begin van Union krijgen we via twee uitbraken nog twee 100% kansen maar falen we helaas in de afronding. En dan zijn de wetten van het voetbal meestal bekend. Terwijl de bal bij een verdediger van Union is vergeten we op het juiste moment met passie en volle overtuiging druk te zetten en geven we Union de kans de bal eenvoudig te verplaatsen naar hun levensgevaarlijke aanvallers. Hieruit scoren zij op basis van het begin van de tweede helft de verdiende aansluitingstreffer. Net als vorige week tegen VVV verzuimen we bij deze goal om onze middenvelders en verdedigers te helpen, want verdedigen begint nou eenmaal bij de aanvallers. Als we dit niet doen brengen we onze verdedigers onnodig in de problemen.

We blijven er met z'n allen in geloven en gaan op zoek naar een goal. Union krijgt nog een uitgelezen mogelijkheid op de gelijkmaker, maar we vechten ons over het dode punt heen. Een door de volledige staf en spelers al gewaande achterbal wordt door Romijn nog ingehaald en hij knalt de bal vanuit een haast onmogelijke hoek prachtig binnen. Op de bank kijken we elkaar aan en vragen ons af of hij wel zit. Maar aan het loopje van Romijn zien we dat hij iets te vieren heeft, dus we besluiten we gezellig met hem mee te vieren! 3-1! Is dit dan de bevrijdende goal. Nee. Union geeft niet op. En mede door de werkelijk geweldig fluitende "ingevlogen" scheidsrechter leggen beide teams een prachtige 2e helft pupillenvoetbal op de mat. Een gevecht waarbij opgeven niet tot de opties behoort. We moeten volhouden. In de 42e minuut knokt Rik zich langs 2 man van Union en speelt de bal met alle kracht in zijn lijf richting de inmiddels gestarte Bink. Deze omzeilt de buitenspelval en gaat alleen op de keeper af. En daar waar het in de eerste helft net niet lukte weet Bink nu wel het koelbloedig af te maken. Hij schuift de bal langs de goed keepende doelman van Union nadat hij hem aan de rechterkant voorbij heeft gelopen. 4-1 voor DZC. De inmiddels volgestroomde tribune viert het doelpunt met de spelers mee. Ze weten dat dit bijna niet meer mis kan gaan. De spelers van Union liggen her en der verslagen op het veld. En begrijpelijk want ze hebben er alles aangedaan om er in de tweede helft een waar gevecht van te maken.
Als Union het op kan brengen om iedere wedstrijd met dezelfde beleving aan de wedstrijd te beginnen dan is dit een zeer gevaarlijke tegenstander te noemen. Complimenten van DZC voor jullie spel en begeleiding.

Jamie heeft ons vooral in de tweede helft weer een aantal malen geholpen en laat al het hele seizoen zien een geweldige keeper te zijn. Vooral in de moeilijke fase weet hij vandaag met een katachtige reflex een bal uit de kruising te plukken waarbij ik me werkelijk afvraag of we het hier wel over een pupillen keeper moeten hebben. Geloof in jezelf en ook bij tegenslag want je hebt een bijzondere gave! Neem dat maar van deze grijze man aan!

Wij proberen de wedstrijd uit te spelen en misschien onze voorsprong nog wat extra glans te geven. In de 55e minuut bekroont Ruben wat mij betreft een geweldige wedstrijd. Met een prachtige verdedigende actie weet hij voor ons de bal te veroveren en komen we ter hoogte van de middellijn weer in balbezit en leggen we een aanval op de mat om van te smullen. Via 4 schijven komt de bal uiteindelijk bij Nick die de doelman omspeelt en beheerst zijn tweede van de dag binnen tikt. 5-1.
Misschien een wat geflatteerde uitslag gezien het spel van Union, maar wel een verdiende overwinning op basis van de hele wedstrijd. Die duurt nou eenmaal twee helften. Na het bedanken van de uitstekende scheids die fair play weer extra glans heeft gegeven verlaten we het veld en schudden we ook onze tegenstanders de hand zoals het hoort. Onze spelers worden langs de lijn opgewacht door de Boys van de JO13-2 die onze hele wedstrijd hebben aangemoedigd. Zij hadden PAX even daarvoor verslagen en moedigden ons bijna de hele wedstrijd aan. Na de felicitaties en de nodige "voetbal omhelzingen" verdwijnen we in de kleedkamer waar het feest losbarst. Deze overwinning blijkt ons op de 2e plaats in de tweede divisie te hebben gezet. Wie had dat gedacht.