In de ijzige kou verzamelen we ons al vroeg op de parkeerplaats bij DZC. De bus vertrekt al om 7.45 uur richting Rijssen. Bij het instappen van de bus ruik ik de geur van warme croissants. Heerlijk. Bas Vink van catering intermezzo heeft zoals bij iedere uitwedstrijd weer eens gezorgd voor een lekker ontbijt voor onze spelers, maar dit keer worden ook de ouders voorzien van heerlijke broodjes. Ook zijn er voor iedereen heerlijke chocolade pepernoten. Die Bas lijkt soms Sinterklaas wel. Toeval bij de titel van dit verhaal?
Nee hoor want toeval bestaat niet. Of misschien toch wel. Het lijkt wel alsof wij ook meedoen met die onzinnige pieten discussies. Onze " strijder" Gino heeft namelijk zijn haar ook al voor de helft zwart gemaakt en de andere helft is gewoon wit blond. Voetbalpiet noemen we hem dan maar. En voetballen kan hij hoor!
En dan hebben we ook nog griep piet! Dat was vandaag onze Hugo. Hij kon er helaas niet bij zijn, omdat hij deze week met de griep te maken kreeg.
In de bus heerst een ontspannen sfeer. Het is trouwens behoorlijk vol ook. Sommige broertjes en zusjes konden erbij zijn vandaag, en ervaren hoe zo'n busreisje bij ons nou gaat. En ondertussen eten we wat en klinken vrolijke geluiden van achteruit de bus. Daar zitten onze spelers bij elkaar en de stemming is opperbest. In de plaats van Hugo is vandaag Fabian uit de onder 11 met ons mee. Uiteraard best spannend voor zo'n kereltje, maar hij doet vandaag prima zijn best en wij bedanken hem dan ook voor zijn inzet bij ons team vandaag.
Als we aankomen in Rijssen ligt het hoofdveld er spierwit bij. Het is glad en de velden zijn nog wat bevroren. We worden hartelijk ontvangen en gaan ons voorbereiden op wat een pittig potje zou gaan worden.
Excelsior blijkt inderdaad een prima ploeg te zijn, maar wij spelen de eerste 20 minuten prima en zijn veelvuldig op de helft van de tegenstander te vinden. Al in de 10e minuut pikt Bram de bal op het middenveld op en rent richting de achterlijn en trekt de bal voor. Romeo is prima meegelopen en tikt de bal binnen. 0-1 en een prima start van onze ploeg. Toch blijft Excelsior goed en geconcentreerd spelen en komen er een paar keer gevaarlijk uit. Telkens staan Corne, Bibi, Duuk en Gino in de weg. Op het middenveld proberen Ruben, Bent, Kenji en Maxim, op de gladde ondergrond de controle te behouden door duels te winnen en de bal goed rond te spelen. Daar zijn soms wel de nodige harde duels voor nodig, maar ook de tegenstander schuwt een tackle meer of minder niet. Langzaam lijken we de grip een beetje te verliezen. Door een foutje achterin krijgen we eigenlijk totaal onverwacht in de 22e minuut een tegengoal te incasseren, en dit doet ons geen goed.
Enigszins verbaasd zoeken we in de rust de warme kleedkamer op. Daar staat inmiddels op de grond een dienblad met heerlijke warme thee klaar. Met veel suiker. Heel veel suiker. Wij blijken geen theeleuten te zijn want menigeen slaat de thee over.
We vertellen wat er goed en fout gaat, en vol goede moet gaan we weer het veld op.
Al vroeg in de tweede helft lopen we onverwacht tegen nog een doelpunt aan. Wederom laat onze altijd zo solide verdediging een steekje vallen en door een persoonlijke fout staan we ineens achter met 2-1. Er moet een tandje bij, maar vandaag lijkt het erg moeizaam te gaan. Steeds een stapje te laat, passing net niet goed genoeg, aan de verkeerde kant verdedigen en zo kan ik er nog wel een paar noemen. Toch blijven we alles geven om er vandaag alsnog een goed resultaat uit te slepen. Pompen of verzuipen noemen we dat. 10 minuten voor tijd krijgen we loon naar werken. Kenji zet op het middenveld zijn tegenstander met een ferme schouderduw van zich af en draait weg van zijn directe tegenstander. Hij speelt de bal naar Bram die alweer op snelheid ligt. Identiek aan de eerste goal haalt hij weer de achterlijn en trekt de bal voor. Dit keer is Rens prima meegelopen en tikt binnen. 2-2. En het is nog niet gedaan.
Langs de lijn begint Tim "Driver" Driever aan zijn warming up. Deze naam gaf de scheidsrechter hem tijdens de pasjescontrole, en met een guitige blik beaamde Tim ook echt "Driver" te heten wat voor de nodige hilariteit onder onze spelers zorgde natuurlijk. Ondanks zijn aanhoudende blessure is Tim toch weer van plan om het weer te gaan proberen. Maar al vroeg tijdens de warming up blijkt het toch niet te gaan en hij gaat weer op de bank zitten. Teleurgesteld en aangeslagen. Ik weet zeker Tim, dat er weer een moment komt dat het wel weer zal gaan, en ik vind jou en je ouders echte kanjers want jullie zijn er iedere wedstrijd gewoon bij om de ploeg te ondersteunen. En dat is grote klasse. Ik hoop dat je snel minder last zal hebben en weer volledige wedstrijden kunt gaan spelen.
Ondertussen is Sam weer eens een sta in de weg en met een prima safe plukt hij de bal weer eens uit de lucht. Vandaag weer een paar prima ballen gepakt jongen! Knap gedaan.
We bikkelen en ploeteren door totdat de scheidsrechter voor het eindsignaal fluit. We lopen enigszins teleurgesteld van het veld, maar ik denk dat vooral onze tegenstander een groot compliment verdiend voor de manier waarop zij vooral de tweede helft hebben gespeeld. We staan terecht allebei op op dezelfde plaats op de ranglijst en doen gewoon nog mee om de bovenste plaatsen.
Eenmaal weer in de bus is de stemming al snel weer opperbest. Er worden nog wat broodjes gegeten en als we tijdens de rit een man zien werken op het dak van een woning beginnen de Sinterklaasliedjes van achteruit de bus te klinken. Het zal toch niet waar zijn. De grootste lol hebben we en zijn oprecht toch wel blij met het punt dat mee terug gaat naar Doetinchem. Borst vooruit want wij zijn DZC. Vandaag weer veel geleerd en we maken ons op voor de volgende wedstrijd. Volgende week op ons eigen Sportpark Zuid weer een topwedstrijd tegen GVAV Rapiditas uit Haren (Groningen).
Komen jullie ons weer aanmoedigen?