De meest bijzondere clubnaam van de tweede klasse is Westenholte Voorst Frankhuis, oftewel WVF, dat vroeger Quick heette. Quick werd in 1937 door een vijftal jongens van twaalf en dertien jaar opgericht. Na een wervingsactie kregen de jongens een eerste elftal op de been. Contributie: twee cent per week (dat waren nog eens bedragen). Voordat Quick in 1940 echter aan de eerste competitiewedstrijd mocht beginnen, kwam de KNVB met een eis op tafel (toen ook al). De leden van Quick moesten een andere naam voor de club bedenken, want er waren teveel clubs die zo heetten en waarschijnlijk duldden de Duitsers geen Engelse naam. De keus viel dus op WVF, vernoemd naar de Zwolse buurtschappen Westenholte, Voorst en Frankhuis. De laatste jaren 'scharrelt' WVF tussen de eerste en de tweede klasse. Voor de wedstrijd tegen DZC stond WVF op een zesde plek met 4 gewonnen, 4 gelijkgespeelde en 3 verloren wedstrijden. Een tegenstander om rekening mee te houden.
De wedstrijd in Zwolle begon met een minuut stilte voor de vliegramp in Colombia, waar een groot deel van de selectie van de Braziliaanse club Chapecoense om het leven kwam. Een mooi moment van bezinning voor twee keer drie kwartier emotie in en rondom het veld. Na dat moment van bezinning waren de mannen van Stéven Verheijen sneller bij de les dan de mannen van Herben Visscher. Vanaf minuut één werd er druk gezet en combineerde DZC stijlvol naar de goal van WVF. Dat werd in de 5e minuut al beloond met een doelpunt; Rutger Ebbers vond het net na een fraaie aanval via Meron Zehaye en Thomas Kleinlugtebeld. Het frivole spel van DZC werd in de 10e minuut echter onderbroken door de scheids die de spelers van het in het blauw-wit spelende WVF en het in het geheel blauw spelende DZC niet goed meer kon onderscheiden (de reeds ondergaande zon speelde hem parten). De wedstrijd was na een verkleedpartij (blauw-wit werd rood-wit) meer in balans, zowel qua kleur als qua spel. Er ontstonden bij dit evenwicht nog wel wat kansjes over en weer (leuke actie, dito schot Mehmet Bulut), maar tot goed voetbal en goals leidde het niet. Ruststand derhalve, een verdiende 0-1.
De thee in de rust bracht niet wat iedereen in en rondom het veld had gehoopt; iets beter voetbal. WVF wist geen opening te vinden in de gesloten verdediging van DZC en DZC wist de ruimtes die WVF bood niet goed te benutten. Verder werden de omstandigheden steeds mistroostiger, zo maakte het zonovergoten Sportpark De Weide Steen plaats voor kunstlicht en werd het kil langs de lijn. De tweede helft kende eigenlijk maar twee bijzondere momenten. Het eerste was een foute terugspeelbal van een verdediger van WVF, die keeper Mike te Wiele op een fenomenale wijze uit zíjn doel tikte; het tweede was een niet te missen kans voor open doel voor WVF in de slotfase (hoog over). Zo bleef het na een matige wedstrijd van beide partijen 0-1. Een eindstand waarbij DZC best tevreden mee mocht zijn, of zoals een erelid van WVF na afloop opmerkte: 'een gelijkspel was zeker verdiend geweest'.
Zo pakte DZC in Zwolle opnieuw drie punten. Aangezien de naaste belagers – Enter Vooruit en Sparta Enschede – verloren bedraagt de afstand tot de voornoemde twee nu elf punten en blijft DZC ongenaakbaar in de tweede klasse H. Het is goed daarbij te vermelden dat dat mede komt door een verdediging die staat als een huis. Het zijn Job Tadema, Jordy Nijholt, Sergio Keurntjes, Robin Faber en Tolgahan Yayla die in twaalf wedstrijden nog maar acht doelpunten tegen hebben gekregen; een prestatie van formaat. De laatste klus voor de kerst en de jaarwisseling is aankomende zaterdag (10/12) thuis tegen ASC'62 uit Dalfsen. Het is dus de laatste keer dat dit DZC te bewonderen is in 2016. Komt allen tezamen, jubelend in vreugde !!
Opstelling DZC: Job Tadema; Jordy Nijholt, Sergio Keurntjes, Robin Faber, Tolgahan Yayla; Mathijs de Waard, Rutger Ebbers (Mehmet Kazankiran), Nick Abbink; Mehmet Bulut (Kustrim Simnica), Meron Zehaye (Jody Keuben), Thomas Kleinlugtebeld.
Foto's sportief Zwolle