Stel je even voor … ‘Ik ben Meron Zehaye, ben 28 jaar en studeer SPH – Sociaal Pedagogisch Hulpverlener – op Windesheim in Zwolle. Ik doe dat in deeltijd, één dag in de week, en voor de rest werk ik voor Lindenhout in Apeldoorn, waar ik jonge vluchtelingen uit bijvoorbeeld Eritrea en Syrië begeleid om goed in te burgeren in Nederland. Ik woon en studeer in Zwolle, werk in Apeldoorn en ben ’s weekends vaak bij mijn ouders in Zelhem.’ Geboren en getogen in … ‘Geboren in Mekele in het uiterste noorden van Ethiopië, vlakbij het buurland Eritrea, waar ik ben opgegroeid. Ik ben op mijn 9e met ons gezin naar Nederland gekomen en ben via een aantal omzwervingen, waaronder het dorpje Tzummarum bij Franeker, uiteindelijk terecht gekomen in Zelhem. Dit met m’n ouders, m’n zus en drie zusjes.’
Vertel ’s wat over je voetbalcarrière … ‘Die is begonnen in Friesland bij VV Tzummarum. Daarna heb ik in de jeugd gevoetbald bij VV Doetinchem en Zelos. Op mijn 17e ben ik via Jeremy Bokila, die ook bij Zelos voetbalde, bij AGOVV in Apeldoorn terecht gekomen, omdat ik graag profvoetballer wilde worden. Toen dat niet lukte, heb ik bij WSV in Apeldoorn en AZSV in Aalten gevoetbald. En later, via Zelos, ben ik dus bij DZC’68 terecht gekomen, waar ik nu m’n derde seizoen in ga.’ Hoe is het eigenlijk afgelopen met die fiets die je had bedongen bij je transfer naar DZC? ‘Ja, die leeft nog steeds en gaat binnenkort verhuizen naar Zwolle. M’n eerste tochtje op die fiets was trouwens niet zo plezierig. De remmen werkten niet goed en bij het eerste de beste verkeerslicht moest ik de struiken in om een ongeluk te voorkomen, ha, ha!’
Sociaal Hulpverlener, dat is een schril contrast met je gedragingen in het veld … ‘Ha, ha, in het veld wil ik maar één ding en dat is winnen. Toch ben ik best wel sociaal in het veld en praat ik veel met m’n tegenstanders en met de scheids. Met de tegenstanders om hen te irriteren en uit balans te brengen en met de scheids om hem scherper en meer in ons voordeel te laten fluiten. In de vorige wedstrijd tegen Hierden heb ik de hele wedstrijd Engels tegen mijn tegenstander gesproken en na de wedstrijd maakte ik een grapje in het Nederlands tegen hem, waarop hij zei: Gast, je spreekt gewoon Nederlands! Maar ik ken mijn grenzen en zal nooit slaan of vechten; vorig seizoen had ik maar één gele kaart!’
Wat zijn je specifieke voetbalkwaliteiten? ‘Ik ben een voetballende spits, kan goed kaatsen, ben zowel links- als rechtsbenig en heb een goeie mentaliteit.’ Morgenmiddag tegen Hierden, zeg ’t maar … ‘Hierden zit in dezelfde fase als ons. Ze hebben ook net een jaar ervaring op dit niveau en weten ook dat je snel moet beginnen met punten te verzamelen. Het is een goede ploeg en het wordt denk ik een spannende wedstrijd. Een voorspelling? Daar waag ik mij niet aan, daar ben ik erg slecht in!’
Op de vrijdagavond was Meron al wat verkouden en dat had zich ’s nacht doorgezet met een afmelding tot gevolg. Dat betekende dat Max Riekel afgelopen zaterdag bij DZC in de spits stond. Voor de wedstrijd werd er één minuut stilte gehouden voor volkszanger Koos Alberts die op 28 september op 71-jarige leeftijd overleed. Alberts werd geboren in Amsterdam, maar woonde al vele jaren in Hierden. Verder kan de eerste helft eigenlijk met één zin worden afgedaan: DZC werd op alle fronten door Hierden afgetroefd. DZC startte sterk, had een fraaie kans op de 0-1, maar daarna was het over en uit en stond het binnen een kwartier 2-0 voor Hierden. De wedstrijd kantelde in de 40e minuut na rood voor een Hierdenaar die een elleboog in het gezicht van Rutger Ebbers plantte. DZC kreeg meteen daarna twee grote kansen op de aansluitingstreffer, maar wist die niet te verzilveren. Ruststand 2-0.
De rust had de mannen van Stéven Verheijen goed gedaan. Er was gewisseld, Sergio Keurntjes had plaats gemaakt voor Gloria Langeweg, en er waren meteen aanvallende impulsen en er was veel meer beleving en accuratesse. Eigenlijk was het 45 minuten ‘sturm und drang’ met zo nu en dan een gevaarlijke tegenstoot van Hierden. Dat ‘sturm und drang’ leverde in de 63e minuut een penalty op toen Thomas Kleinlugtebeld werd neergehaald in de zestien. Robin Faber benutte feilloos de strafschop en alles met een geelblauw hart buiten de lijnen maakte zich op voor de 2-2. Maar helaas kwam die er niet. DZC was er steeds dichtbij, maar het was of over, of naast, of weggemaaid door een verdediger van Hierden. Zelfs een schitterende schuiver van Nick Abbink in de 85e minuut vloog net naast. Het was dé kans om nog een punt mee te nemen uit de Veluwe maar het gebeurde niet. Eindstand 2-1.
Het was eigenlijk een wedstrijd met twee gezichten, een eerste helft een mat en onnauwkeurig spelend DZC en een tweede helft een gedreven en tot op zekere hoogte accuraat spelend DZC. In Tzummarum zouden ze zeggen: It kin oars, it moat oars. Oftewel: Het kan anders, het moet anders. Het zou mooi zijn dat dan te doen aanstaande zaterdag in en tegen NSC Nijkerk, de huidige koploper in de 1e klasse D. D’ran, zouden ze in de Achterhoek zeggen !!
Opstelling: Job Tadema; Jesse Wortelboer, Robin Faber, Sergio Keurntjes (Gloria Langeweg), Tolgahan Yayla; Rutger Ebbers, Nick Abbink, Freek Linnenbank; Stephen van Beek, Max Riekel, Thomas Kleinlugtebeld.