Zure nederlaag DZC’68

DZC’68 heeft afgelopen zaterdag (14/4) jammerlijk verloren van DOS’37 uit Vriezenveen, het werd 1-2. Verheijen c.s. waren behalve in de eerste twintig minuten de bovenliggende partij, voetbalden prima, werkten keihard, maar wisten de drie punten niet in Doetinchem te houden.

Het thema van de wedstrijd was ‘I have never played for a draw in my life’. Een oneliner van Alex Ferguson die was vermeld in de voorbeschouwing van deze wedstrijd op de site. Een oneliner die ook uit de mond had kunnen komen van Stéven Verheijen, want zijn ploeg speelde van de 20 wedstrijden tot nu toe nog maar 2 keer gelijk. Het is een oneliner die tot nadenken stemt, want als dat het adagium is, wordt het winnen of verliezen. En het winnen van wedstrijden gaat DZC moeilijk af. Verspreid over het seizoen is dat nu 6 keer gelukt en dat hadden er misschien wel 9 moeten zijn. De laatste driepunter kwam tot stand op 10 maart jl., dus statistisch gezien was het weer tijd voor winst en was het tijd om de regionen van de nacompetitie definitief te ontstijgen.

De eerste twintig minuten van de eerste helft waren rommelig en nerveus. Er zat weinig structuur in de wedstrijd en beide ploegen grossierden in foute passes. De kansen voor DZC en DOS moesten dan ook komen via hoekschoppen en dat gebeurde ook. Eerst kopte Nick Abbink na een corner van Thomas Kleinlugtebeld tegen de paal en kort daarop redde Job Tadema na een vrije kopkans uit een corner voor DOS. In de 20e minuut verliet Fatih Ilkhan geblesseerd het veld en hij werd vervangen door Corné de Waard. Langzamerhand kantelde wedstrijd in het voordeel voor DZC en eigenlijk was het wachten op de goal. In eerste instantie leek die komen na een kopbal van Corné de Waard, maar de paal redde DOS opnieuw. In de rebound maakt een speler van DOS echter hands, penalty. Helaas wist Robin Faber dit buitenkansje niet te verzilveren (redding keeper) en bleef het 0-0. DOS scoorde kort daarop echter wel met een diagonale kopbal, 0-1. DZC bleef er echter in geloven en bleef goed voetballen. Corné de Waard had opnieuw pech in de afronding (bal van de doellijn gehaald), maar in de 40e minuut kwam er dan toch de verdiende gelijkmaker op het scorebord (hoekschop Thomas Kleinlugtebeld, verlengd Mathijs de Waard, afgerond Nick Abbink), 1-1. Ondanks een fraaie actie van Corné de Waard met een schot rakelings over bleef het 1-1. DZC had zichzelf te kort gedaan.

Waar de eerste helft mee eindigde, begon de tweede helft. DZC op zoek naar de goal, de overwinning en de drie punten en DOS loerend op de counter; uiteindelijk zou dat DOS de overwinning brengen. Zoals al gezegd, DZC werkte keihard, voetbalde prima, creëerde ook kansjes, maar wist het net helaas niet te vinden. Thomas Kleinlugtebeld had het in 80e minuut moeten doen, kwam na een doorkopbal van Max Riekel (in het veld gekomen voor Meron Zehaye) vrij voor de keeper, maar faalde in de afwerking. DOS daarentegen kreeg in de 85e minuut één kansje en benutte die wel (intikkertje bij een afvallende bal), 1-2. DZC zette nog wel aan, maar het kwaad was geschied en een uiterst zure nederlaag was een feit. DZC had een overwinning verdiend en met name de youngsters Jeremy Spits en Jesse Wortelboer verdienden een dikke pluim.

History repeats. Want het was niet de eerste keer deze competitie dat DZC een overwinning had verdiend, maar op een nederlaag werd getrakteerd. Het is uiterst zuur voor de spelers, de staf en alles wat Verheijen c.s. een warm hart toe draagt. Het zal een dreun zijn die aankomt, maar murw gebeukt lijkt dit DZC allerminst. De teamgeest, het geloof in eigen kunnen en een week recupereren moet voldoende zijn om zaterdag met opgeheven hoofd naar Emmeloord af te reizen, want daar wacht Flevo Boys. En daarna volgt er nog een kwartet wedstrijden: Barneveld, Zutphen, Vroomshoopse Boys en Dronten. Nog maar een oneliner dan, van Clubber Lang in Rocky III: ‘I can't be beat and I won't be beat’.

Opstelling: Job Adema; Jesse Wortelboer, Robin Faber, Tolgahan Yayla; Jeremy Spits, Mathijs de Waard, Nick Abbink, Rutger Ebbers; Fatih Ilkhan (Corné de Waard), Meron Zehaye (Max Riekel), Thomas Kleinlugtebeld.