Voorafgaand aan deze "mooie" wedstrijd mochten onze mannen eerst maar eens het maximale uit zichzelf halen op het leuke en zeer gezellige herfstkamp. Veel voetballen en uiteindelijk de nacht doorbrengen in de kleedkamers van onze prachtige nieuwe accommodatie. Helaas waren Wiebe en Sam daar niet bij. Sam nog op zijn luchtbed op Rhodos en Wiebe op "trainingskamp" in Barcelona. Hij liet ons na een dag al weten snel terug te komen naar DZC, want naast de bijtgrage Suarez in de spits bij Barcelona voetballen vond Wiebe te gevaarlijk. Echter was dat vandaag wellicht wel veiliger dan spelen tegen VVV. Daarover zo meer.....
Tijdens het kamp raakte Naut(arm) en Sil(lies) geblesseerd. De hele week bleef het onzeker of ze zouden kunnen spelen, dus uit voorzorg werd Ryan uit de JO13-2 overgevlogen om ons te helpen. Dat heeft hij ook super gedaan. Namens alle spelers en staf onze dank daarvoor.
Vol goede moed gingen we op pad richting Venlo. Met stadion de Koel aan onze linkerkant stuurt de navigatie ons rechtsaf. We blijken te spelen op een bijveld op een vrijwel compleet verlaten complex en mogen ons omkleden in een goed beveiligde "bunker" met voor ieder raampje dikke tralies. Was dat even een tegenvaller? Of zijn we bij DZC dusdanig ver dat we bijna verwend raken? Misschien het laatste wel. Al begrijp ik ook wel dat kinderen een ander beeld hebben bij betaalde voetbalclubs. Zeker als ze in de Eredivisie spelen. De scheidsrechter van dienst was volgens de koffiedame en ook enkele ouders een "bekende" dus iedereen was klaar voor een mooie pot voetbal.
Vanaf minuut 1 was duidelijk dat VVV over enkele goede spelers beschikt. Echter bleek ook dat waar wij een voetbalkamp hebben gehad, VVV een aantal trainingen "inkomen met 1 maar beter met 2 gestrekte benen" te hebben gehad. De nog jonge scheidsrechter wist zich kenbaar geen raad met het bikkelharde spel van VVV en floot derhalve alleen voor enkele schouderduwtjes en het altijd leuke "shirtje trekken".
Het gevolg van dit alles was dat wij geen moment ons eigen spel hebben kunnen spelen.
Deels door een goede tegenstander, deels door een veel te vrije interpretatie van een "stevig potje" voetbal. Resultaat uiteindelijk een 7-0 verlies en 5 geblesseerde spelers.
We moeten ook kritisch zijn. En zoals in de rust al aangegeven zijn dit juist de partijen waar we heel veel van kunnen leren. En beter worden. Iedere week weer een stapje verder komen met elkaar. Minder ontzag hebben. Lichamelijk nog sterker worden. De 2e divisie vraagt meer dan leuk een balletje hoog kunnen houden.
Pluspunt van vandaag? Ik heb geen koppies naar beneden zien hangen. We gingen door tot het einde van de wedstrijd. En dat is waar het ook om gaat. Blijven knokken.
En ik?
Ik ga vanavond lekker NOS studio voetbal kijken. Ik denk dat er meer erg nieuwsgierig zullen zijn wat de uitslag VVV Venlo - ADO Den Haag gaat worden!
En wij?
Wij likken vandaag onze wonden. Lappen onze geblesseerden weer op, en maken ons op voor weer een nieuw leerzaam potje voetbal. Aanstaande zaterdag tegen Union in onze eigen "voetbal tempel" op sportpark Zuid.