Op naar Ommen. Op naar de Overijsselsche Vecht, in de streek Salland. Ommen heeft sinds 1248 stadsrechten en wordt al rond het jaar 1100 genoemd als doorwaadbare plaats langs de Vecht. De gemeente telt zo’n 20.000 inwoners en kent twee veldvoetbalclubs, zaterdagclub OZC en zondagclub OVC '21. OZC’s residentie is sportpark Westbroek, een op en top voetbalaccommodatie waar OZC trots op mag zijn; dit met in totaal zes velden, waarvan twee met kunstgras. Het beloofde dus een mooie middag te worden daar aan de Vecht, maar ‘t was vooral koud en grijs.
Het gevolg was dan ook: vanuit de bus meteen door naar ’t warme clubhuis. Daar zaten Thijs Aaldering, Tim Horstik, Thomas Kleinlugtebeld, Jelle Massop en Mike Verkerk al aan de ‘stamtafel’, allen geblesseerd. Het was dus ook even puzzelen voor de technische staf om een nieuw evenwichtig team het veld in te sturen. In de spits was de keuze gevallen op Behzad Shekho en Kustrim Simnica; Wessel ten Brinke, Nathan van Klaveren, Ricardo Langeweg en ‘good old’ Matthijs Hekman zaten op de bank.
De eerste helft was matig. Eén van de oud-bestuursleden van OZC noemde hem zelfs ‘gezapig’. De eerste 15 minuten gebeurde er weinig tot niets voor de goals en er was slechts één grote kans, die was voor OZC, maar werd niet benut. De 0-1 voor DZC viel dan ook letterlijk uit de lucht. Een vrije trap van ver werd voor de goal gebracht, waar Kustrim Simnica geheel vrij kon binnen knikken. Daarna drong OZC wel aan en kreeg het enkele kansen, maar Job Tadema stond z’n mannetje en hield de nul tot aan de rust.
De tweede helft was nog maar net begonnen of de 0-2 stond al op het scorebord. Een mooie vrije schop van Stephen Könnemann werd nog gered door de keeper van OZC, maar in de rebound tikte Nick Abbink beheerst binnen. Dat was geen toeval. Nick was de hele wedstrijd overal op het veld te vinden; als opjager, als ‘opraper’, maar dan nu ook als afmaker, prima. Er volgde een reprise van de eerste helft: OZC zette aan, maar creëerde deze keer eigenlijk geen echte kansen. Die kansen kreeg DZC wel, zo werden er minstens drie grote kansen gemist om de score uit te bouwen. In een al maar koudere en grijzere ambiance bleef het derhalve 0-2.
Zo pakte DZC opnieuw drie punten in de tweede periode. DZC dwong dat zelf af door fel en compact te spelen. Daarnaast liet DZC zien dat het een aantal goede technische spelers heeft die zowel op de natuurlijke als op de artificiële ondergrond goed uit de voeten kunnen. Tot slot is DZC zo langzamerhand zo’n hecht team geworden, dat het voor alle in deze competitie spelende clubs een steeds moeilijker te nemen veste is. Dus vol goede moed op naar zaterdag 6 december, dan wacht thuis Hulzense Boys.
Opstelling DZC'68: Job Tadema; Jody Keuben (Nathan van Klaveren), Stephen Könnemann, Frank van Tent Beking, Jordi Worm; Rutger Ebbers, Nick Abbink, Luuk Jansen; Behzad Shekho (Ricardo Langeweg), Kustrim Simnica, Tolgahan Yayla.