De plannen van trainer Özgür werden enigszins gedwarsboomd toen bleek dat Jara niet mee kon doen i.v.m. darmproblemen. “Suhsi” dan blijkt dat je niet alles in de hand hebt in de voorbereiding.
Na een erg korte rit voor deze klasse (64 km v.v. van in totaal ruim 2800 km volgens “De Gelderlander”) kwam de groep vroeg aan in Aalten. Dat AZSV een grote club is was te merken; ondanks een relatief rustig programma had men problemen om ons als gasten een redelijke plek te geven om de warming-up te doen. Met 5 teams op één trainingsveld is wel héél erg krap!
Dan de wedstrijd zelf: nadat de kracht en het verwachte strijdplan van de tegenstander was besproken werd in de voorbespreking het eigen strijdplan aangegeven. Het plan klonk goed en nu kwam het aan op de uitvoering. Özgür had in zijn basis-elf 2 (noodzakelijke) omzettingen gedaan: Dana (MO19-2, dankjewel) keepte voor de geblesseerde Serena en Sophie mocht na enkele maanden blessureleed haar rentree maken en de zieke Jara op het middenveld vervangen.
Nadat de “vriend” van Kyra het beginsignaal had gegeven begon een gelijk opgaande strijd, waarbij beide teams vol energie hun eigen spel probeerden te spelen. Optisch had AZSV in de beginfase wel een klein overwicht, maar onze dames lieten zien dat ze de 2e klasse duidelijk ontgroeid zijn en zeker gelijkwaardig waren in grote delen van de wedstrijd. Leuke combinaties werden afgewisseld met felle en meestal faire duels om de bal. Na enkele plaagstoten richting het Aalter-doel werd halverwege de 1e helft een strakke voorzet vanaf rechts gegeven op rand 16-m en kwam de snelle Britt knap voor haar rechtsback, nam de bal aan en schoot deze keihard en onhoudbaar in de bovenhoek achter de keepster van AZSV. Dit was waarschijnlijk tegen alle verwachtingen in van de thuisclub, want het werd heel stil rondom hun dug-out. Opvallend na deze achterstand was toch wel het hoge “bitchniveau” (hoort dit in de 1e klasse of was het frustratie?) bij enkele Aaltense dames waartegen niet echt adequaat door de scheidsrechter werd opgetreden. Jammer dat de KNVB geen passend niveau van scheidsrechters bij de aanstellingen in het Vrouwenvoetbal kan realiseren! Vier goede acties had deze man: n.l. de begin- en eindsignalen van de 1e en de 2e helft!!)
Nu was het zaak dit spel voort te blijven zetten en scherp te blijven. Nog voor de rust werd het echter gelijk. Een tegenaanval werd tot hoekschop verwerkt door de DZC-verdediging. In de lage voorzet leek Dana de bal in 1e instantie onder controle te hebben, echter de bal belandde voor de voeten van een AZSV-spits die zonder verdere weerstand de bal over de lijn kon werken.
Een kleine domper voor het team: de mouwen werden opnieuw opgestroopt en na de aftrap werd het Aalter doel weer opgezocht. De 1-1 bleek de ruststand te worden.
Na een bekertje ranja werd de uitvoering van het strijdplan besproken. Conclusie: iedereen deed wat zij moest doen om als team op deze voet door te kunnen gaan. Er werd met én voor elkaar gestreden en iedereen had een goed gevoel over de 1e helft.
Özgür gaf wel aan dat een 3-tal wissels voorbereid werden. We willen ons immers zowel individueel en als team ontwikkelen en zittend op de bank lukt dat niet .
Na de aftrap voor de 2e helft liet AZSV zien dat zij de 1-1 ruststand niet als eindstand wilden zien. Vol energie begonnen zij aan de 2e helft en had DZC’68 enige moeite zich weer in de wedstrijd te vechten. De 1-2 kwam redelijk onverwacht: een corner vanaf rechts werd afgeslagen en opnieuw in het 5-m gebied gebracht. Dana kon in 1e instantie de bal tegenhouden, maar in de rebound was een AZSV-speelster er als eerste bijna om de bal hoog in het doel te werken. Enkele minuten later een soortgelijk beeld: een corner werd bij de 2e paal ingebracht en de bal werd hard ingekopt: 1-3.De wedstrijd veranderde aanzienlijk door deze stand: DZC’68 wilde iets forceren om de achterstand te verkleinen; maakte daarom de ruimtes groter en dit was weer koren op de molen van AZSV.
In de slotfase liep AZSV dan ook uit naar een enigszins geflatteerde 5-1 eindstand. In de 2e helft werd Sophie nog gewisseld voor Yentl en mochten Elke en Mies de plek innemen voor de moegestreden Leonie en Rienke.
Een terechte overwinning derhalve voor AZSV. Gezien het totale spel (en zeker de 1e helft) van DZC’68 VR1 had een kleine nederlaag de krachtverhoudingen beter weergegeven. Door deze nederlaag zijn we wel naar de 6e plaats afgezakt en als dat aan het eind van de competitie onze plaats is dan is dat een uitmuntende plek in het debuutjaar in de 1e klasse. Onze dames kunnen trots zijn op hun strijdlust en teamspirit. Met deze inzet kunnen we ver komen en behoren we zeker niet tot de degradatiekandidaten.
Voor de volgende wedstrijd (thuis tegen Winsum (Gn)) mag onze doelpuntenmaakster Britt de pen ter hand nemen om een passend verhaal aan te leveren.