Brabantse gezelligheid kent geen grenzen`, volgens de JO13-1

Na de winst van vorige week moesten de mannen van trainers Nick, Job en Jürgen weer vol aan de bak op de trainingen. Met als doel iedere week weer een beetje beter worden. Individueel maar zeker ook als team. Op veld trainen we op het scherpst van de snede, maar in de kleedkamer en buiten het veld hebben de boys de grootste lol met elkaar.

Deze week moeten we naar Udi'19 uit Uden. Ons maatje Sam en zijn ouders genieten van een welverdiende vakantie op Rhodos en hij is er dus niet bij. Liggend op zijn strandbedje hield hij vanmorgen nauwlettend de JO13-1 app in de gaten!!

Als we aankomen op het mooie en gezellige complex in Uden is het al aardig warm. We worden zeer hartelijk ontvangen en bereiden ons gezamenlijk voor op de wedstrijd. Teambespreking en ondertussen nog wat eten en drinken om niet ineens met een "lege tank" te komen staan. We beginnen met onze 2 eerstejaars op de bank. Kenji en Ruben. Gezamenlijk net 22 jaar oud geworden kijken gespannen toe en bereiden zich voor om in te vallen.

De scheidsrechter van dienst wees ons voor de wedstrijd nog op de gele en rode kaarten dus dit kon nog weleens een serieus potje gaan worden. (Deze nog jonge man floot overigens een prima wedstrijd)
Al in de 4e minuut stuurt Wiebe met een mooie pass Bink op pad. Hij gaat alleen op de keeper af en schiet, maar met een prima reflex weet de keeper van Udi'19 het doel leeg te houden.
In de 7e minuut komt de afvallende bal voor de voeten van Nick en die haalt direct uit. De keeper staat nog steeds net buiten de 16 en kan niets anders doen dan de bal tegen te houden. Een echte handbal dus. De scheids geeft een vrije trap op de rand van het strafschop gebied. Wiebe gaat achter de bal staan en krult de bal prachtig rechts onder in de hoek. De vreugde is groot. De derde wedstrijd in de 2e divisie en alweer op voorsprong. Maar Udi'19 blijkt ook over een aantal prima voetballers maar zeker ook 2 voetbalSTERS te beschikken. Prachtig om te zien dat deze 2 sterke meiden zich prima staande hielden. Vooral Bink, Nick en Romijn moesten veelvuldig de strijd met ze aan en deden dit perfect.
In de 15 minuut zet Jesse een mooie aanval op met Romijn. Jesse laat met een mooie slalom zijn intenties van vandaag zien. Net als hij de bal voor wil geven krijgt de "laatste vrouw" van Udi nog net haar voet ertegen en kan nog net opruimen.
We hebben het toch lastig in de eerste helft maar we schakelen nog een tandje bij en proberen de voorsprong uit te bereiden. In de 20e legt Gijs de bal op Naut. Die geeft een prima pass op Nick en die stuurt met een lange bal Bink weg, en die legt de bal met een mooie voetbeweging op magistrale wijze in het doel. De 0-2 voorsprong geeft ons iets meer rust om te voetballen. Kenji en Ruben zijn inmiddels in de ploeg gekomen voor Gijs en Romijn. En we krijgen nog een paar kansjes maar weten niet meer te scoren.

In de rust vertellen we de "rode koppies" dat we elkaar vandaag trots kunnen maken. Niet een enkeling, maar met elkaar kunnen we vandaag de drie punten binnenhalen. Door te blijven voetballen en nog een half uur strijd te leveren tot we erbij neer vallen.
In de 2e helft ontspint zich een waar voetbalgevecht. Daarbij smijten beide partijen flink met krachten en voor het eerst gaat ook de tactiek van beide partijen een rol spelen. Met flink wat lengte voorin probeert Udi'19 de aansluitingstreffer te forceren. Daarop zetten wij weer wat lengte achterin erbij met Gijs en Naut. Op rechtsachter speelde bij ons een volledig onbekende gast. Later bleek dit Sil te zijn met een nieuwe korte coupe. Zijn lange lokken hadden plaats gemaakt voor een met gel prima zittende kop met haar. De dames van onze tegenstander leken daar ook een aantal maal hevig van gecharmeerd een keken hem een paar keer na. Sil kreeg zijn verdiende wissel en Ruben kreeg de taak om de goede rechtsbuiten strak te bewaken. Andere kant werkte Brent zich een slag in de ronde ondanks dat hij in de rust aangaf last te hebben van zijn buik. Mentaliteit noemen ze dat. Strijden met elkaar. Niet opgeven. Inmiddels is de temperatuur boven de 22 graden uitgekomen en we blijven de bovenliggende partij. Kenji drukt samen met Jesse regelmatig de rechterkant van Udi volledig terug. Ze blijven met hun felheid vol gas geven om de tegenstander op te jagen. Door een aantal technische hoogstandjes krijgen beide nog een paar flinke trappen te verwerken doordat de tegenstander steeds een stapje te laat komt. Rik vervangt de geblesseerd geraakte Bink nog,en hij neemt het team nog een keer op sleeptouw. Jamie heeft ons in de eerste helft een paar keer prima in de wedstrijd gehouden en in de tweede helft zorgt hij voor de rust achterin. Niet te gehaast maar rust aan de bal. De hele tweede helft zijn we de bovenliggende partij maar komen we niet meer tot scoren. De scheids fluit af en we vieren de overwinning. 9 punten in 3 wedstrijden. Wie had dat vooraf gedacht?
In de kleedkamer kijken de vermoeide oogjes mij aan. Jürgen en ik vertellen ze dat we enorm trots op ze zijn. Ze mogen trots op elkaar zijn. En als de mannen allemaal onder de douche staan zet ik maar eens in:

In Doetinchem.......In Doetinchem.......is het bier gezond, zijn de .........rond in Doetinchem. Direct ontploft de kleedkamer. Feest en de tent.
Volgende week wacht ons een wedstrijd in stadion de Koel. De eerste profclub dit seizoen. VVV Venlo wacht op ons.